Die Fragmente der Griechischen Historiker Part I-III

  FGrH 441 F 1BNJPorphyr. De antr. Nymph. 1: ὅτι ποτὲ αἰνίττεται ῾Ομήρωι τὸ ἐν ᾽Ιθάκηι1ἄντρον, ὃ διὰ τῶν ἐπῶν τούτων διαγράφει λέγων ( Od.ν 102—112) .... (2)ὅτι μὲν οὐ καθ᾽ἱστορίαν <παρ>ειληφὼς μνήμην τῶν παραδοθέντων πεποίηται, δηλοῦσιν οἱ τὰς περιηγήσεις2τῆς νήσου γράψαντες, οὐδενὸς τοιούτου κατὰ τὴν νῆσον ἄντρου μνησθέντες, ὥς φησι Κρόνιος.3 Notes^ back to text1. ἐζήτησας, ὧ *, ὅτι ποτὲ (aus Psellos) Nauck^ back to text2. παρειληφὼς Nauck εἰληφὼς M^ back to text3. διαγράψαντες Psell Κρόνιος v κρίνιος MJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 301 F 1BNJSchol. B** Hom. Il. I 539: χλούνην] οἱ μὲν ἀφριστήν· χλου- δεῖν γὰρ τὸ ἀφρίζειν τινὲς Δωριέων ἔλεγον· ἄλλοι δὲ κακοῦργον .... τινὲς δὲ τῶν τὰ Αἰολικὰ ἀναγεγραφότων Χλούνην τόπον τινὰ καλεῖσθαί φασι περὶ Καλυδῶνα, ἐν ὧι τὸν κάπρον διατρίβειν, καὶ διὰ τοῦτο Χλούνην προσαγορευ- θῆναι. τινὲς δὲ ἐπὶ τὸ αὐτὸ παρατείνοντα τὸν ποιητὴν σῦν ἄγριον εἰρηκέναι. Jacoby, Felix (Berlin)

Introduction Über die herkunft dieser sammelzitate aus der gelehrten hellenistischen literatur s. Atthis, 1949, p. 1f. Es ist mindestens überflüssig, wahrschein- lich sogar falsch, hinter einem solchen zitat einen einzelnen autor zu suchen 1).   FGrH 311 T 1BNJ Ioseph. c. Ap. 1, 17: ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν (555 T 5) τοῖς περὶ ᾽Αντίοχον καὶ Φιλιστον ἢ Καλλίαν Τίμαιος συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ᾽ αὖ περὶ τῶν ᾽Αττικῶν οἱ τὰς ᾽Ατθίδας συγγεγραφότες (329 T 2), ἢ περὶ τῶν ᾽Αργο-λικῶν οἱ τὰ περὶ ῎Αργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασιν.   FGrH 311 T 2BNJ Pausan. 1, 14, 2: ῾Ελλήνων οἱ μάλιστ…

Introduction Plinius hat aus Varro 1) zwei werwolfgeschichten ausgehoben, die beide zu den legenden um den kult des Zeus Lykaios und das menschenopfer für den gott 2) gehören. Die zweite, für die ein verfasser von Olympionikai zitiert wird und die auch bei Pausanias im buche über Olympia steht 3), ist anekdotischer natur: ein athlet aus der arkadischen Parrhasia soll neun jahre als wolf gelebt haben, weil er bei dem opfer von den exta des geopferten knaben gekostet hat, d.h. es ist ihm dasselbe widerfahren wie Lykaon, dem stifter des menschenopfers 4). Wichtiger ist was Euanthes 5) aus Arka…

Introduction Herodot und Pausanias zitieren ‘die Chier’ nicht direkt; in der chiischen geschichte Parthen. Narr. am. 20 fehlt der gewährsmann; für den kult- brauch des Dionysos Omadios nennt Porphyr. De abst. 2, 56 einen nicht-chiischen autor; auch für die viel behandelten Homeriden von Chios kennen wir keinen lokalen autor 1). Natürlich gibt es allerlei, was in büchern Περὶ Χίου gestanden haben kann oder muss: historisches z.b. über den tyrannen Strattis aus der zeit des Dareios und Xerxes 2); mythologisches — aber wir wissen nicht, wer Phanos und Staphylos in d…

  FGrH 427 F 1BNJ Harpokr. (Suda) s. v. Ταμύναι · Αἰσχίνης Κατὰ Κτησιφῶντος1 (3, 86; 88; cf. 2, 169). πόλις ἐστὶν ἐν Εὐβοίαι ἐν τῆι χώραι τῆι ᾽Ερετριέων αἱ Ταμύναι, ἔνθα καὶ ἱερὸν ᾽Απόλλωνος, ὡς οἵ τε τὰ Εὐβοικὰ γράψαντες2μαρτυροῦσι καὶ Σιμων<ίδης> ἐν τῶι εἰς Λυσίμαχον τὸν ᾽Ερετριέα θρήνωι3 ( PLG4 III 402, 35). Commentary F 1 Strab. 10, 1, 10ἐν δὲ τῆι ᾽Ερετρικῆι πόλις ἦν Ταμύναι, ἱερὰ τοῦ ᾽Απόλλωνος· ᾽Αδμήτου δ᾽ ἵδρυμα λέγεται τὸ ἱερόν, παρ᾽ ὧι θητεῦσαι λέγουσι τὸν θεὸν αὐτόν, πλησίον τοῦ πορθμοῦ. Der text ist offenbar gestört4; aber den Apollonkult und agone bezeugen die inschriften5, und di…

  FGrH 487 F 1BNJPlutarch. Theseus 10: Σκείρωνα δὲ πρὸ τῆς Μεγαρικῆς ἀνεῖλε1ῥίψας κατὰ τῶν πετρῶν, ὡς μὲν ὁ πολὺς λόγος ληιστεύοντα τοὺς παριόντας, ὡς δ᾽ ἔνιοι λέγουσιν ὔβρει καὶ τρυφῆι προτείνοντα τὼ πόδε τοῖς ξένοις καὶκελεύοντα νίπτειν, εἶτα λακτίζοντα καὶ ἀπωθοῦντα νίπτοντας εἰς τὴν θάλασσαν. (2) οἱ δὲ Μεγαρόθεν συγγραφεῖς ὁμόσε τῆι φήμηι βαδίζοντες καὶ ῾τῶι πολλῶι χρόνωι᾽ κατὰ Σιμωνίδην ῾πολεμοῦντες᾽ οὄθ᾽ ὑβριστὴν οὄτε ληιστὴν γεγονέναι τὸν Σκείρωνά φασιν ἀλλὰ ληιστῶν μὲν κολαστήν, ἀγαθῶν δὲ καὶ δικαίων οἰκεῖον ἀνδρῶν καὶ φίλον. (3) Αἴακόν τε γὰρ ῾Ελλήνων ὁσιώτατοννομίζεσθαι,…

  FGrH 496 F 1BNJParthen. Narr. am. 14: Περὶ ᾽Ανθέως. ἱστορεῖ ᾽Αριστο-1τέλης (IV) καὶ οἱ τὰ Μιλησιακά. ᾽Εκ δὲ ῾Αλικαρνασσοῦ παῖς ᾽Ανθεὺς2ἐκ βασιλείου γένους ὡμήρευσε παρὰ Φοβίωι, ἑνὶ τῶν Νειλειδῶν τότε κρατοῦντι3Μιλησίων. τούτου Κλεόβοια, ἥν τινες Φιλαίχμην ἐκάλεσαν, τοῦ Φοβίου γυνή, ἐρασθεῖσα πολλὰ ἐμηχανᾶτο εἰς τὸ προσαγαγέσθαι τὸν παῖδα. (2) ὡς δὲἐκεῖνος ἀπεωθεῖτο, ποτὲ μὲν φάσκων ὀρρωδεῖν μὴ κατάδηλος γένοιτο, ποτὲ δὲ Δία Ξένιον καὶ κοινὴν τράπεζαν προισχόμενος, ἡ Κλεόβοια κακῶς φερο-45μένη ἐν νῶι εἶχε τίσασθαι αὐτόν, ἀνηλεῆ τε καὶ ὑπέραυχον ἀποκαλουμένη.6 (3) ἔνθα δὴ χρόν…

  FGrH 501 F 1BNJPlutarch. Theseus 20, 8: καὶ Ναξίων δέ τινες ἰδίως ἱστο- ροῦσιν δύο Μίνωας γενέσθαι καὶ δύο ᾽Αριάδνας, ὧν τὴν μὲν Διονύσωι γαμηθῆναί φασιν ἐν Νάξωι καὶ τοὺς περὶ Στάφυλον τεκεῖν, τὴν δὲ νεωτέραν ἁρπασθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Θησέως καὶ ἀπολειφθεῖσαν εἰς Νάξον ἐλθεῖν, καὶ τροφὸν μετ᾽ αὐτῆςὄνομα Κορκύνην, ἧς δείκνυσθαι τάφον. (9) ἀποθανεῖν δὲ καὶ τὴν ᾽Αριάδνην αὐτόθι καὶ τιμὰς ἔχειν οὐχ ὁμοίως τῆι προτέραι· τῆι μὲν γὰρ ἡδομένους καὶ1παίζοντας ἑορτάζειν, τὰς δὲ ταύτηι δρωμένας θυσίας εἶναι πένθει τινὶ καὶ στυγνότητι μεμειγμένας. Commentary F 1 UnterΝαξίων τινές wird man naxische…

Introduction Ob verschieden von dem ‘Peripatiker’, dem verfasser der Βίοι (IV)? ὁ — συνα- γαγών kann distinktiv sein, braucht es freilich nicht. der name ist zu häufig, als daß die zeitlich nicht unwahrscheinliche gleichsetzung mit dem Aristarcheer (Ptolem. Chenn. b. Phot. Bibl. 190 p. 151 b 21 Σ. δ᾿ ὁ ᾿Αριστάρχου γνώριμος Ζῆτα ἐκαλεῖτο διὰ τὸ ζητητικὸν αὐτοῦ . ihm gehört wohl die — spaßhaft gemeinte? — λύσις Schol. Il. Ξ 216. Od. θ 288) sicher zu nennen wäre. Σ. ἱστορῶν τοὺς δήμους ᾿Αλεξανδρέων ist eher der Peripatetiker.   FGrH 20 F 1BNJDionys. Hal. A R I 68: ἃ δὲ αὐτός τε ἰδὼν ἐπίσταμαι κ…

  FGrH 631 F 1BNJTheophil. Ad Autol. 2, 7: ἀλλὰ καὶ Σάτυρος, ἱστορῶν τοὺς δήμους ᾽Αλεξανδρέων,ἀρξάμενος ἀπὸ Φιλοπάτορος τοῦ καὶ Πτολεμαίου προσαγορευθέντος, τούτου μηνύει Διόνυσον ἀρχηγέτην γεγονέναι· διὸ καὶ <τὴν Διονυσίαν> φυλὴν ὁ Πτολεμαῖος πρώτην κατέστησεν.λέγει οὖν ὁ Σάτυρος1οὔτως·«Διονύσου καὶ ᾽Αλθαίας τῆς Θεστίου γεγενῆσθαι Δηιά-2νειραν· τῆς δὲ καὶ ῾Ηρακλέους τοῦ Διὸς οἶμαι ῞Υλλον· τοῦ δὲ3Κλεοδαῖον· τοῦ δὲ ᾽Αριστόμαχον· τοῦ δὲ Τήμενον· τοῦ δὲ4Κεῖσον· τοῦ δὲ Μάρωνα· τοῦ δὲ Θέστιον· τοῦ δὲ ᾽Ακοόν· τοῦ δὲ5Αριστοδαμίδαν· τοῦ δὲ Κάρανον· τοῦ δὲ Κοῖνον· τοῦ δὲ Τυρίμ-6μαν· τ…

Introduction Zur vollen sicherheit über die verteilung der hier zusammengestellten schriften ist nicht zu kommen, zumal die Suda nur den arzt der Kleo- patra kennt, und der name auch in der literatur so häufig ist — wir kennen zwei epigrammatiker 1) und zwei philosophen 2) — dass trennung prinzipiell näher liegt als gleichungen, sei es der bücher sei es ihrer ver- fasser. Den ‘unglücklichen gedanken’ die Lakonische politie, die von Didymos in der polemik gegen Polemon und von Plutarch (offensichtlich direkt…

Introduction Zu den ausgehobenen stücken tritt noch manches gleichartige, wie z. b. XXVI 3, 1—2 divus Aurelianus ortus, ut plerique loquuntur, Sirmii familia obscuriore, ut nonnulli, Dacia ripensi. ego autem legisse me memini auctorem, qui eum Moesia genitum praedicaret (vgl. 213—215 F 1; 4. anders die zitate XXVI 33, 3; 35, 1; 36, 4 u. a.). in den text konnten sie nicht aufgenommen werden, weil jede nähere angabe über den autor fehlt; aber sonst besteht kein wirklicher unterschied gegen die anonymen zitate der Graeci und selbst nicht gegen die mit autoren- namen. mit …

  FGrH 202 T 1BNJ Herodian. I 2, 5: ὅσα μὲν οὖν ἐκείνωι πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα, στρατηγικὴν ἢ πολιτικὴν ἀρετὴν ἔχοντα, πρός τε τοὺς τὰ ἀρ- κτῶια τῆς γῆς [ἔθνη βάρβαρα] κατοικοῦντας πρός τε τοὺς ὑπὸ ταῖς ἀνατο-1λαῖς ποιουμένους τὸν βίον, πολλοῖς καὶ σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται. Notes^ back to text1. [ἔ. β.] ReiskeJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 211 T 1BNJ Herodian. II 15, 5: ἐπεὶ δὲ αὐτῶι (sc. Σεβήρωι) τὰ πρὸςτὸν ᾽Αλβῖνον διὰ σοφίας ἀσφαλῶς εἶχεν οὐδέ τι δέος ἦν ἀπὸ Βρεττανίας, τό τε ᾽Ιλλυρυκὸν στράτευμα σὺν αὑτῶι πᾶν εἶχε, .... ἐπὶ τὸν Νίγρον ἠπεί- γετο. (6) τῆς μὲν οὖν ὁδοιπορίας τοὺς σταθμοὺς καὶ τὰ καθ᾽ εκάστην1πόλιν αὐτῶι λεχθέντα καὶ σημεῖα θείαι προνοίαι δόξαντα πολλάκις φανῆναι χωρία τε ἕκαστα καὶ παρατάξεις καὶ τὸν τῶν ἑκατέρωθεν πεσόντων ἀριθμὸνστρατιωτῶν ἐν ταῖς μάχαιςἱστορίας τε πολλοὶ συγγραφεῖς καὶ2ποιηταὶ μέτρωι πλατύτερον συνέταξαν, ὑπόθεσιν ποιού-3μενοι πάσης τῆς πραγματείας τὸν Σεβήρου βίον. (7) ἐμοὶ…

Introduction Der grammatiker S., den die zeitgenossen ῾Ομηρικός nannten, ist eine festumrissene persönlichkeit 1). Jüngerer zeitgenosse des Didymos, den die Suda ἐπὶ ᾿Αντωνίου καὶ Κικέρωνος καὶ ἕως Αὐγούστου ansetzt und dessen schüler unter Tiberius bis Nero leben 2), war er unter Tiberius in Rom tätig 3), vorher — da er über Alexandrinische sprichwörter geschrieben hat — neben Didymos in Alexandria. Neben der umfangreichen kommen- tatorentätigkeit εἰς πάντα ὡ ς εἰπεῖν ποιητήν und dem grossen glossenwerk Περὶ ῾Ελληνισμοῦ, in dem auch die prosa ausgiebig berücksichtigt w…

  FGrH 634 F 1BNJ Athen. 1, 37 p. 20 D: s. 633 F 1.   FGrH 634 F 2BNJ Athen. 4, 72 p. 172 D-F: πεμμάτων δὲ πρῶτόν φησιν μνημονεῦσαι Πανύασ- σιν (F 26 Ki) Σέλευκος, ἐν οἷς περὶ τῆς παρ᾽ Αἰγυπτίοις ἀνθρωποθυσίας διηγεῖται ( scil.Πανύασσις), πολλὰ μὲν ἐπιθεῖναι λέγων πέμματα, «πολλὰς δὲ νοσσάδας ὄρνις» κτλ.1   FGrH 634 F 3BNJ Jamblich. De myst. 8, 1: s. 609 F 26. Notes^ back to text1. ὄρνις C ὄρνεις AJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 780 T 1BNJ Suda s.v. Σέλευκος ᾽Εμισηνός · γραμματικός.᾽Ασπαλιευτικὰ1δι᾽ ἐπῶν βιβλία δ ̅· Εἰς τοὺς λυρικοὺς ὑπόμνημα· Παρθικὰ β ̅. καὶ ἄλλον δέ τινα2Σέλευκον εὗρον ἐμπαράθετον· βιβλία δὲ οὐκ εἶχε.3 Notes^ back to text1. γραμματικός und (12) Εἰς — ὐπόμνημα aus der Vita des Alexandriners S. (M. Schmidt; v. Gutschmid)?^ back to text2. παρθενικὰ G Παρθονικικὰ M. Schmidt^ back to text3. ἐμπαράθετον (Sud. s.v.) VcpGM ἐν παραθτ Acpἐν παραθήκηι? Bernhardy εὔρομεν παρ᾽ ᾽Αθ(ηναίωι) [15, 23 p. 697 D?] Rohde εἶχε: εἶπεν? RohdeJacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 686 F 1BNJ Chron. Paschal. p. 68 Bonn.: μετὰ τὸν Νίνον ἐβασίλευσεν Θούρρας ὀνόματι, ὅντινα ὠνόμασεν ὁ τούτου πατὴρ Ζάμης, ὁ τῆς ῾Ρέας ἀδελφός, ῎Αρεα εἰς ὄνομα τοῦ πλάνητος ἀστέρος .... καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν ῎Αρεως ἐβασίλευσεν ὁ Λάμης· καὶ μετὰ Λάμην ἐβασίλευσεν ᾽Ασσυρίων Σαρδανάπαλλος ὁ μέγας, ὅντινα Περσεὺς ὁ Δανάηςἐφόνευσεν, καὶ ἀφείλετο τὴν βασιλείαν ἀπὸ ᾽Ασσυρίων, καὶ βασιλεύσας αὐτῶν εἰς τὸ ἴδιον ὄνομα ἐπεκάλεσεν αὐτοὺς Πέρσας. ἅτινα συνεγράψατο Σεμηρώνιος ὁ Βαβυλώνιος, Πέρσης. Jacoby, Felix (Berlin)

  FGrH 534 T 1aBNJ Suda s. v. [[ Σιμμίας ῾Ρόδιος · γραμματικός. ἔγραψε Γλώσσας βιβλία γ ̅·1ποιήματα διάφορα βιβλία δ ̅]]. ἦν δὲ τὸ ἐξαρχῆς Σάμιος, ἐν δὲ τῶι ἀποικισμῶι τῆς ᾽Αμοργοῦ2ἐστάλη καὶ αὐτὸς ἡγεμὼν ὐπὸ Σαμίων· ἔκτισε δὲ ᾽Αμοργὸν εἰς τρεῖς πόλεις, Μινώιαν, Αἰγιαλόν, ᾽Αρκεσίνην. γέγονε δὲ μετὰ υς ἔτη τῶν Τρωικῶν, καὶ ἔγραψε κατά τινας πρῶτος3ἰάμβους· [[καὶ ἄλλα διάφορα]]· ᾽Αρχαιολογίαν τε τῶν Σαμίων.   FGrH 534 T 1bBNJ Suda s.v. Σιμωνίδης Κρί- 4 νεω ᾽Αμοργῖνος · ἰαμβογράφος. ἔγραψεν ἐλεγείαν ἐν βιβλίοις β ̅· ἰάμβους. γέγονε δὲ καὶαὐτὸς μετὰ q ̅ καὶ υ ̅ ἔτη τῶν Τρωικῶν. ἔγραψεν ἰάμβ…